Την Κυριακή, 18/10, η συνέλευση no lager μαζί με συντρόφους και συντρόφισσες από τη Θεσσαλονίκη πραγματοποίησε παρέμβαση στο λιμάνι της πόλης. Το ίδιο απόγευμα διεξαγόταν στο χώρο αυτό συναυλία για τους πρόσφυγες, στα πλαίσια της γενικότερης φιλανθρωπίας που κατακλύζει ενίοτε διάφορους «ευαίσθητους» φορείς, όπως ΜΚΟ, δήμους, εταιρίες.

Εμείς, από τη πλευρά μας, αντιλαμβανόμαστε την έμπρακτη αλληλεγγύη στους μετανάστες μέσα από τον αγώνα ενάντια στην αντιμεταναστευτική πολιτική. Για το λόγο αυτό, αποφασίσαμε να καταδείξουμε το λιμενικό, ως άμεσο αλλά και ηθικό αυτουργό εκατοντάδων δολοφονιών στη Μεσόγειο. Πετάχτηκαν μπογιές στο κτίριο που στεγάζεται το σώμα και γράφτηκαν συνθήματα στο χώρο του λιμανιού, κι αφού σηκώθηκε πανό, φύγαμε συντεταγμένα φωνάζοντας συνθήματα και παρεμβαίνοντας στη συναυλία. Μοιράστηκαν κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια.

Σε κάθε εγκληματική πράξη σε βάρος των μεταναστών, η απάντησή μας θα είναι ηχηρή:

Αλληλεγγύη στους μετανάστες

κλωτσιές στους λιμενόμπατσους!

Το κείμενο που μοιράστηκε μετά την παρέμβαση :

Οι μεταναστευτικές ροές προς την ευρώπη (και όχι μόνο) έχουν αυξηθεί σημαντικά τον τελευταίο καιρό – με κύριο παράγοντα τον πόλεμο στη Συρία. Στην προσπάθεια αναζήτησης ενός καλύτερου αύριο, οι μετανάστριες συνεχίζουν να περνάνε κατά χιλιάδες τα ελληνοτουρκικά σύνορα με τελικό προορισμό τη βόρεια Ευρώπη. Με το πέρασμα από τον Έβρο να παραμένει κλειστό λόγω του φράχτη που υπάρχει κατά μήκος των χερσαίων ελληνοτουρκικών σύνορων, η ροή των μεταναστών γίνεται μέσω των θαλάσσιων συνόρων.

Τα ευρωπαϊκά κράτη για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του κεφαλαίου για εξειδικευμένο φθηνό εργατικό δυναμικό, για λίγους μήνες είχαν μετασχηματίσει την αντιμεταναστευτική πολιτική τους προς μια φαινομενικά πιο φιλάνθρωπη κατεύθυνση. Αφού λοιπόν οι ανάγκες του ευρωπαϊκού κεφαλαίου καλύφθηκαν, η εε επιστρέφει σιγά σιγά προς το κλασικό μοντέλο αντιμετώπισης των μεταναστευτικών ροών, πράγμα που σημαίνει αυστηρότερη φύλαξη των συνόρων και αυξημένη καταστολή εναντίον των μεταναστών εντός των κρατών της.

Έτσι, η στρόφιγγα κλείνει. Η Ουγγαρία κάνει την αρχή, κλείνοντας αρχικά τα σύνορα με τη Σερβία και τελικά με την Κροατία ολοκληρώνοντας το χτίσιμο του φράχτη και αναθέτοντας τη φύλαξή του και στο στρατό της. Στρατός έχει επίσης αναλάβει τη φύλαξη και σε σύνορα άλλων χωρών, όπως της Βουλγαρίας, όπου δε δίστασε να πυροβολήσει έναν αφγανό μετανάστη δολοφονώντας τον. Και στην ελληνική πραγματικότητα, όπου η συνθήκη των συνόρων συνεχίζει να δολοφονεί εκατοντάδες ανθρώπους παρανομοποιώντας τους (και άρα νομιμοποιώντας το θάνατό τους), τη βρώμικη δουλειά αναλαμβάνουν κάθε είδους μπάτσοι, με πρωτοπόρους τους λιμενόμπατσους. Το τελευταίο, και καθόλου μεμονωμένο περιστατικό, διαδραματίστηκε προχθές όπου συγκεκριμένα σκάφος του λιμενικού εμβόλισε σκάφος που επέβαιναν μετανάστες με αποτέλεσμα έφτα από αυτούς να σκοτωθούν, ενώ άλλοι οχτώ να αγνοούνται. Χθες, 17 Οκτωβρίου, ανατράπηκε ακόμα μια πλαστική βάρκα ανοιχτά της Καλολίμνου όπου πνίγηκαν τρία παιδιά και μια γυναίκα, ενώ στα τουρκικά χωρικά ύδατα πνίγηκαν άλλοι δώδεκα άνθρωποι.

Τη στιγμή που το αιγαίο γεμίζει με όλο και περισσότερα πτώματα μεταναστριών, οι ΜΚΟ, οι τοπικές αρχές και διάφοροι καλοθελητές μοιράζουν ανθρωπισμό αντιμετωπίζοντας τους μετανάστες ως θύματα. Οι παραπάνω ντύνονται με το φιλανθρωπικό μανδύα προσπαθώντας να αποκρύψουν τον πραγματικό τους ρόλο που δεν είναι άλλος από την αναπαραγωγή της κυρίαρχης τάξης πραγμάτων η οποία στην προκειμένη κρύβεται πίσω από “ανθρωπιστικές” αντιλήψεις που επιτρέπουν το ξέπλυμα συνειδήσεων και το συνεχή διαχωρισμό μεταξύ των καταπιεσμένων όπου “εμείς” καλούμαστε να σώσουμε τους κακόμοιρους “άλλους”.

Δεν επιζητούμε σωτήρες ή διαμεσολαβητές και γνωρίζουμε πως κάθε πράξη αλληλεγγύης θα πρέπει να είναι προϊόν του οριζόντιου ανταγωνιστικού κινήματος, που αντιλαμβάνεται τους μετανάστες και τις μετανάστριες επί ίσοις όροις με τους ντόπιους: ως ταξικά μας αδέρφια. Για να ενώσουμε στην πράξη τις αρνήσεις μας με αυτές των μεταναστών.

ΟΙ ΛΙΜΕΝΟΜΠΑΤΣΟΙ ΔΕ ΔΙΑΣΩΖΟΥΝ, ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

συνέλευση no lager θεσσαλονίκης

Οκτώβρης 2015